Ramram नमस्कारRamram
बळीराजावर आपले स्वागत आहे.

लेख, कविता, गझल आणि इतर अवांतर साहित्यलेखनाचे © सर्वाधिकार सुरक्षित आहेत. या साईटवरचे साहित्य इतरांना पाठवायचे असल्यास कृपया साईटचा पत्ता इतरांना कळवावा ही विनंती. येथील साहित्य copy करून इतरांना paste करून  मेल करू नका. आपण अत्यंत संवेदनशील रसिक आहात, साहित्यचोर नाहीत याची जाणीव असू द्या. संदर्भ देतांना लिंक आणि लेखक, कवीचे नांव अवश्य नमुद करा, ही विनंती. साईटवरील कोणतेही साहित्य अन्यसंकेतस्थळावर मुद्रीत करायचे झाल्यास, ई-पुस्तक स्वरूपात प्रकाशीत करायचे झाल्यास किंवा मासिक, नियतकालिक, मुद्रीत स्वरूपात प्रकाशीत करावयाचे झाल्यास तशी परवानगी घेणे आवश्यक आहे. आपला नम्र - गंगाधर मुटे ranmewa@gmail.com मु.पो. आर्वी (छोटी) ता. हिंगणघाट जि. वर्धा
बळीराजा डॉट कॉमवर वाचा
कविता * गझल * देशभक्तीगीत * नागपुरी तडका * लावणी * अंगाईगीत * शेतकरीगीत * ललीत लेख * कथा * विडंबन * हादग्याची गाणी * जात्यावरची गाणी * पोळ्याच्या झडत्या * भक्तीगीत * अभंग * महादेवाची गाणी * नाट्यगीत * गौळण * पारंपारिक गाणी * भजन * भावगीत * विनोदी गीत * भुलाबाईची गाणी *तुंबडीगीत * बडबडगीत * बालकविता * विनोदी * आणि आणखी बरेच काही ......
शेतकऱ्यांची चावडी shetkari dot in

आजच चॅनेल LIKE करा, SUBSCRIBE करा आणि बेलच्या आयकॉनवर क्लिक करून नोटिफिकेशन ऍक्टिव्ह करा.
SUBSRIBE करण्यासाठी youtube.com/@chawdi किंवा www.shetkari.in या लिंकवर क्लिक करा.
***

आजचे बाजारभाव

आजचे बाजारभाव पाहण्यासाठी https://www.baliraja.com/node/3024 या लिंकवर क्लिक करा.




मग मात्र लिहावीच लागते कविता...

मग मात्र लिहावीच लागते कविता...

मी उतरतो विहिरीत
हातावर शरीर तोलत
काठावरील झाडाला बांधलेल्या जुन्या नाड्याच्या धरून पदराला...

सुखरूप पोहचलो तळात
की, मनातच मानतो आभार
नाड्याचे आणि झाडाचे...
पण म्हणून मी नाही लिहीत कविता तरीही
कारण,
तेव्हा मी तुटून लोंबकळू लागलेला नाड्याचा पदर सांधत असतो
मनातच...

फुटबॉलमध्ये पाइपच्या
गुतलेला काढून
कचरा मला पुन्हा चढायचे असते
त्याच नाड्याने वर
आणि...
चढताना वाचवायचे असते डोके
हलणाऱ्या नाड्याभोवती घुटमळणाऱ्या दगड़ाने
आपली जागा सोडल्यास कदाचित...
पण म्हणून मी नाही लिहीत कविता तरीही
कारण,
गरम डोक्याचे फडके सोडायचे असते मला पोचताच काठावर...

बटण दाबतो स्टार्टरचे
तोंडाला कान लावतो पाइपाच्या
घेतो कानोसा पाण्याच्या चढण्याचा
पण म्हणून मी नाही लिहीत कविता तरीही
कारण,
मला पुन्हा हलवायचा असतो
पांगळा पाइप
पुन्हा एकदा...

अगदी तेव्हाच दिसते जेव्हा,
विजेच्या विक्षिप्तपणाच्या
तडाख्याने जळून काळवंडलेली
माझी इलेक्ट्रीक मोटार...
पण म्हणून मी नाही लिहीत कविता तरीही
कारण,
मला कायदा समजू लागलेला असतो...
माझ्याच कागदी सुरक्षेचा...
आणि ठोकतो एकदा बळहीन बोंब...
जाळणाऱ्यांचे पाप माझ्या बोकांडी टाकणारांच्या नावाने
पुन्हा एकदा...

तशातच
कविता माझी
प्रश्नांची टोपली घेते डोक्यावर
आणि जाते शासनदरबारी
फिरते विचारत जाब देवादिकांना...
कधी चीड़त...कधी रडत...

एव्हाना मी मोटार
खांद्यावर घेतलेली असते
रिवाइंडिंगवाल्याकडे नेण्यासाठी...
आणि गुणगुणत चालतो मनातच-
"कुणाच्या खांद्यावर कोणाचे ओझे..."

अनवानी पायाने परतलेली माझी कविता
बांधावर उभी राहून
माझ्याच अंगावर सोडते कुत्रे
व्यवस्थेचे...

मी मात्र वाढवतो वेग चालण्याचा
कारण,
मला काळजी असते पीकपाण्याची...

मग ती अनावर हळवी होते
आणि सांगू लागते मालकी
माझ्या ओझ्यावर...
मी थकू नये
असं तिलाही वाटत असावं
कदाचित...

मग मात्र लिहावीच लागते कविता
कारण,
जगण्याचा एक हात पुढे करत असते ती
आशावादाचा...

रावसाहेब जाधव (चांदवड)
९४२२३२१५९६
rkjadhav96@gmail.com

लेखनप्रकार: 
पद्यलेखन स्पर्धा-२०१८
लेखनप्रकार : 
पद्यलेखन स्पर्धा-२०१८
लेखनविभाग: 
छंदमुक्त कविता
Share

प्रतिक्रिया