पिढ्यान्पिढ्यांच्या अबोलतेला लिहिते-बोलते करण्याचा एक इवलासा प्रयत्न
रान रानात मी जाई गाई भुकलेली गवताची साई खाई
एकलाच मी गुराखी चिऊ माऊ असे माझे पाठीराखी दिस येता डोक्यावर रान वेल फांदीवर तोलटाकी
फडकी कंबरची सोडता गोडी देई खरपुस कोरकं गाई गुरावीनं निजलेलं रान एकटचं पोरकं.
मावळतीला गर्द छायेत जणु निरोप देत असे सखी अतिक्रमणाचा लालच करून आपणच होतोय दुखी
फुलकळ्या हुंगण्यानं गंध जाई वाड्याशी पसरत, आता आलो मी कुंपणात रान वाट मी गेलो विसरतं. Dnyaneshwar.
"शेतकऱ्यांचा राजा बळीराजा" या विषयावरील समग्र लेखन वाचण्यासाठी खालील लिंकवर क्लिक करा.
baliraja.com/srbali ***
वाचकांनी आजपर्यंत दिलेल्या एकूण भेटी
माझी वांगंमयशेती घाट्यात गेली परंतु माझ्या वाङ्मयशेतीला मात्र बरे भाव मिळत आहेत.
सध्या बळीराजावर 3 नोंदणीकृत सदस्य ऑनलाईन आहेत.