नमस्कार !
बळीराजावर आपले स्वागत आहे. |
आजचे बाजारभाव पाहण्यासाठी https://www.baliraja.com/node/3024 या लिंकवर क्लिक करा.
मीच आहे, छान हे जे, शेत येथे, फुलवणारा
पण तरी ही, नाडलेला, शासनाने, लूटलेला
एकदा मी, जात असता, लगबगीने, तोल गेला
गफलतीने, पाय तुटला, पंगु झालो, पायश्याला
नाच गाणे, ठिक आहे, पण प्रमादी, ते नको ते
जागृतीने, मस्त मज्जा, येत असते, उत्सवाला
एकट्याने, बैलगाडी, पाहिली का, पार जाता
भार माझा, तोलतो मी, साध तू त्या, शंकराला
शेत्करी हा, राज्यकर्त्या, भोगणारा, होय का रे ?
शेत्करी उप,- भोगणारा, शेतमालक, या मळ्याचा !
प्रतिक्रिया
ह्या गझलेचा शेवटचा शेर हा खऱ्या अर्थाने शेर आहे !
ह्या शेरच्या माध्ममाने, नैसर्गिक कायदा दाखवून देण्याची हिम्मत करण्यात आली आहे, की भोगणारा हा एकमेव कर्ता करविता देव (अस्तित्व) असून लोकं हे मग ते कोणीही असोत, उप-भोगणारे आहेत. त्यामुळे शेतकरी हा भोगवटदार नसून उप-भोगकर्ता म्हणजेच पर्यायाने मालक आहे! त्याच प्रमाणे सदर गझलेचा पहिला शेर हा ही काही कमी नाही !!
Dr. Ravipal Bharshankar
गझल
अप्रतिम गझल भारपाल सर
रवींद्र अंबादास दळवी
नाशिक
पाने