स्वप्न पेरल्यावर, दुःखचीच येते
पीक आयतेची, मग घरीच येते

जाग का धरू मी, होश नसल यावर
झोप माणसाला, ही बरीच येते

या जलाशयाच्या, सानिध्यात असुनी
जर न स्नान केले, कर्म नीच येते

ढेप खावया मी, बैल ना कुणाचा
सौम्यता तशी ही, अंतरीच येते

तू न मी किती ही, एकरूप झालो
जात ही आपल्या, आडवीच येते

रोजच्या श्रमाने, अंग अंग शिणले
क्लेश शेत्कऱ्याला, हरघडीच येते

एकटा तिथे तू, एकटी इथे मी
थांब माळराजा, थांब मीच येते